Σκεπασμένος με ένα ελαφρύ πάπλωμα άρχισε να τον παίρνει ο ύπνος με τη φωνή
Της Μπήλιως Τσουκαλά όλο και να απομακρύνεται από τα αυτιά του.
Είχε φτάσει σε μία κατάσταση μεταξύ ύπνου και ξύπνιου, σε μια φάση όπου δεν καταλαβαίνεις εάν αυτό που σου συμβαίνει είναι αλήθεια η όνειρο.
Άρχισε να βλέπει τον εαυτό του μέσα σε ένα ταξί στριμωγμένο στο πίσω κάθισμα με άλλους 2 και το ταξί να τρέχει με ιλιγγιώδη ταχύτητα στους δρόμους του έρημου κέντρου της Αθήνας.
Έκλεισε τα μάτια ζαλισμένος και έγειρε το κεφάλι του πίσω, και όταν τα άνοιξε ήταν μέσα στο κτέλ στο παράθυρο.
Κοίταξε γύρω του και είδε κανα δυό γριούλες και παππούδες με τη χαρακτηριστική μυρωδιά του χωριού, και το μπόγο με τα ρούχα να κάθονται στωικά στις θέσεις με ένα βλέμμα στο αχανές περιβάλλον που πέρναγε με ταχύτητα 32x από το παράθυρο.
Κοίταξε έξω και προσπάθησε να καταλάβει που βρίσκεται (κλασσική φάση του να ξυπνάς στο κτελ και να προσπαθείς να συνειδητοποιήσεις σε ποιο σημείο της διαδρομής βρίσκεσαι).
Το περιβάλλον γνώριμο μεν αλλα δεν μπορούσε να καταλάβει ακριβώς που είναι.
Ετριψε λίγο να μάτια του να ξυπνήσει και όταν συνήλθε κάπως, κατάλαβε ότι δεν βρισκόταν στο κτέλ αλλα στο τρένο.Το εσωτερικό του βαγονιού ήταν ο΄πως το λεωφορείο (ακόμα και ο οδηγός βρισκόταν στη θέση του), αλλα πλέον μπορούσε να καταλάβει ότι το όχημα κινιόταν πάνω σε ράγες ακούγοντας το χαρακτηριστικό ήχο των μεγάλων σιδερένιων τροχών που αναπηδούσαν στις ατσαλένιες γραμμές.
Κοίταξε πίσω του και κατάλαβε ότι ήταν το μοναδικό βαγονι σ αυτό το παράξενο τρένο.
Εκανε να σηκωθεί αλλα η ιδέα του φάνηκε μάταια εκείνη τη στιγμή , οπότε ξαναγύρισε στο επίπεδο της παρατήρησης.
Στα αριστερά του βρισκόταν κλασσικα το μπουκαλάκι με το νερό, εφημερίδες, περιοδικά και το κινητό.
Σήκωσε το κινητό για να δεί την ώρα και εκείνη την ώρα ξεκίνησε να χτυπάει.
Προσπάθησε να απαντήσει αλλα τα κουμπιά δεν λειτουργούσαν.
Πάταγε συνέχεια το κουμπί με το πράσινο ακουστικό, αλλα τίποτα, το τηλέφωνο συνέχιζε να χτυπάει.
Δοκίμασε κάθε πιθανό συνδιασμό αλλα και πάλι δεν μπορούσε να απαντήσει.
Πλέον το χτύπημα άρχισε να γίνεται απελπιστικά ενοχλητικό , οπότε αποφάσισε να βγάλει τη μπαταρία.
Προς μεγάλη του έκπληξη το κινητό συνέχιζε να χτυπάει και χωρίς τη μπαταρία.
Από μακρυά άρχισε να ακούγεται η φωνη του Λυριτζή να διαφωνεί με ένα πολιτικό στο πάνελ.Οι φωνές όλο και πλησίαζαν, ενώ το χτύπημα του τηλεφώνου άρχισε να γίνεται εκνευριστικό.
Άνοιξε τα μάτια του και σήκωσε το κινητό (1 αναπάντητη κλήση) ενώ η Νετ είχε βάλει διαφημήσεις…
Καλημέρα….
(end of part two)
Της Μπήλιως Τσουκαλά όλο και να απομακρύνεται από τα αυτιά του.
Είχε φτάσει σε μία κατάσταση μεταξύ ύπνου και ξύπνιου, σε μια φάση όπου δεν καταλαβαίνεις εάν αυτό που σου συμβαίνει είναι αλήθεια η όνειρο.
Άρχισε να βλέπει τον εαυτό του μέσα σε ένα ταξί στριμωγμένο στο πίσω κάθισμα με άλλους 2 και το ταξί να τρέχει με ιλιγγιώδη ταχύτητα στους δρόμους του έρημου κέντρου της Αθήνας.
Έκλεισε τα μάτια ζαλισμένος και έγειρε το κεφάλι του πίσω, και όταν τα άνοιξε ήταν μέσα στο κτέλ στο παράθυρο.
Κοίταξε γύρω του και είδε κανα δυό γριούλες και παππούδες με τη χαρακτηριστική μυρωδιά του χωριού, και το μπόγο με τα ρούχα να κάθονται στωικά στις θέσεις με ένα βλέμμα στο αχανές περιβάλλον που πέρναγε με ταχύτητα 32x από το παράθυρο.
Κοίταξε έξω και προσπάθησε να καταλάβει που βρίσκεται (κλασσική φάση του να ξυπνάς στο κτελ και να προσπαθείς να συνειδητοποιήσεις σε ποιο σημείο της διαδρομής βρίσκεσαι).
Το περιβάλλον γνώριμο μεν αλλα δεν μπορούσε να καταλάβει ακριβώς που είναι.
Ετριψε λίγο να μάτια του να ξυπνήσει και όταν συνήλθε κάπως, κατάλαβε ότι δεν βρισκόταν στο κτέλ αλλα στο τρένο.Το εσωτερικό του βαγονιού ήταν ο΄πως το λεωφορείο (ακόμα και ο οδηγός βρισκόταν στη θέση του), αλλα πλέον μπορούσε να καταλάβει ότι το όχημα κινιόταν πάνω σε ράγες ακούγοντας το χαρακτηριστικό ήχο των μεγάλων σιδερένιων τροχών που αναπηδούσαν στις ατσαλένιες γραμμές.
Κοίταξε πίσω του και κατάλαβε ότι ήταν το μοναδικό βαγονι σ αυτό το παράξενο τρένο.
Εκανε να σηκωθεί αλλα η ιδέα του φάνηκε μάταια εκείνη τη στιγμή , οπότε ξαναγύρισε στο επίπεδο της παρατήρησης.
Στα αριστερά του βρισκόταν κλασσικα το μπουκαλάκι με το νερό, εφημερίδες, περιοδικά και το κινητό.
Σήκωσε το κινητό για να δεί την ώρα και εκείνη την ώρα ξεκίνησε να χτυπάει.
Προσπάθησε να απαντήσει αλλα τα κουμπιά δεν λειτουργούσαν.
Πάταγε συνέχεια το κουμπί με το πράσινο ακουστικό, αλλα τίποτα, το τηλέφωνο συνέχιζε να χτυπάει.
Δοκίμασε κάθε πιθανό συνδιασμό αλλα και πάλι δεν μπορούσε να απαντήσει.
Πλέον το χτύπημα άρχισε να γίνεται απελπιστικά ενοχλητικό , οπότε αποφάσισε να βγάλει τη μπαταρία.
Προς μεγάλη του έκπληξη το κινητό συνέχιζε να χτυπάει και χωρίς τη μπαταρία.
Από μακρυά άρχισε να ακούγεται η φωνη του Λυριτζή να διαφωνεί με ένα πολιτικό στο πάνελ.Οι φωνές όλο και πλησίαζαν, ενώ το χτύπημα του τηλεφώνου άρχισε να γίνεται εκνευριστικό.
Άνοιξε τα μάτια του και σήκωσε το κινητό (1 αναπάντητη κλήση) ενώ η Νετ είχε βάλει διαφημήσεις…
Καλημέρα….
(end of part two)
12 σχόλια:
Ωραίος...
Γουστάρω πολύ όταν το παθαίνω αυτό...
Δηλαδή όταν κάτι μέσα στο όνειρο έχει άμεση σχέση με το τι συμβαίνει στην πραγματικότητα...
Ποιο μουνί σε ξύπνησε παρεμπιπτόντως?
το καλύτερο είναι να ονειρεύεσαι ένα άσχετο πρόσωπο και κατά μία τρελή σύμπτωση να είναι το πρόσωπο που βλέπεις πρώτο όταν ανοίγεις την πόρτα σου το πρωί!!!!
TI ONOMA TO ΜΠΗΛΙΩ..ΑΘΛΙΟΟ
;)
XAXAXA
@it is με αποκρυψη ητανε...μαλλον απο τράπεζα γιατι το μεσημερακι ξαναπηρανε οι γαμιοληδες..
@miga που να το βλέπεις και διπλα σου στο κρεβάτι ))
@loth ναι μια δοση -φουστα κλαρωτη και γαρυφαλο στ αυτι- την εχει))
τότε αρχίζεις και μπερδεύεις τα όνειρα με την πραγματικότητα!!!
Αυτό με το κινητό το παθαίνω κι εγώ συχνα.
Η μαλακία είναι οταν πρόκειται για το ξυπνητήρι οπου πρέπει να ξυπνήσω αλλά ψάχνω στο όνειρο απελπισμένη το τηλέφωνο, μέχρι που σταματάει..κι αργώ στη δουλειά..κ πρέπει να υποστώ όλα οσα ακολουθούν.
Εχμμ..μάλλον δεν έχω και πολύ ευαίσθητα αυτάκια...
Οχι δεν με βολεύει..μαλλον εσύ έχεις πολύ ευαίσθητα αυτάκια!
Κι εσυ Λυριτζη βλεπεις πρωι πρωι? Θα σε βαλω να κοιμασαι με τον κουμπαρο σου :)
Όνειρο, μέσα στο όνειρο, μέσα σε όνειρο. Λατρεύω τέτοιες καταστάσεις. Φοβερές εικόνες φιλαράκι. Μου θύμισαν Έντε.
@miga μια χαρα το ακουω
@astarti γυναικες...οτι σας βολευει μια ζωη)))
@lee ε δεν έχει και κάτι καλυτερο απο λυριτζη εκεινη την ωρα...ασε που διαβαζουν τις εφημερίδες αναλυτικα
@egggod και που να αναλυσω τα αστρικα μου ταξιδια)))
Μαγείρεψε κανά ποστ ρε :p
μα ποιός μας ονειρεύεται τέλος πάντων;!;
...είσαι σίγουρος ότι δεν κοιμάσαι ακόμα;
ποιό χάπι πήρες;
το μπλε ή το κόκκινο;;;
ο Curt Cobain τι ήξερε για το εν λόγω θέμα και έβγαλε το συγκρότημά του Νιρβάνα;;
χεχε, ούτε συνέντευξη να σου έπαιρνα αστροψηλέ μου!
Α! δεν χρειάζεται να απαντήσεις με τη σειρά, ξεκίνα με όποιο σε βολεύει!!
σε φιλώ γλυκά!
ματς μουτς!
1) ελα ντε ποιός?
2) λες να κοιμάμαι ακόμα...παίζει
3) δεν είδα το χάπι ήταν σκότος βαθυ..
4) του χα στείλει ενα μαιλ ...οταν παιζαμε στο ζευγολατσό....
Δημοσίευση σχολίου