Fear of a blank planet

Με τη μουσική έχω μια ιδιαίτερη σχέση.
Από τον καιρό που θυμάμαι τον εαυτό μου είμαι με κασέτες και δίσκους και μετέπειτα cd και mp3.
Όταν πετύχω ένα καινούριο δίσκο που μου κάνει κλικ, τον ακούω τουλάχιστον 30-40 φορές μέσα σε μια βδομάδα, για να τον εμπεδώσω.
Κυριολεκτικά τον ρουφάω μέχρι την τελευταία νότα.
Ο προηγούμενος ήταν το “Playing the angel” από Depeche mode.
Ο τελευταίος (είμαι περίπου στην 20η φορά από προχτές που τον κατέβασα) είναι το
“Fear of a blank planet” των Porcupine tree.
Μετά το “In Absentia” και το “Deadwing” όπου πειραματίστηκαν με τον metal ήχο
(η πολύ παρέα με τους Opeth βλέπετε) εξερευνώντας μονοπάτια πέρα από το space rock που μας είχαν συνηθίσει τόσα χρόνια, σε αυτό το άλμπουμ φαίνεται ότι ισορρόπησε η κατάσταση. Με καινούριο και ορεξάτο ντράμερ (Gavin Harrison) τον οποίο προσέχεις αμέσως και στα μεταλλικά και στα soft μέρη των κομματιών.
Αποτέλεσμα ένα 50λεπτο σπονδυλωτό άκουσμα λυρικό, ταξιδιάρικο και σκληρό ταυτοχρόνως, σπασμένο σε 6 μέρη.

1) Το ομώνυμο κομμάτι - Fear of a blank planet
Από το πρώτο κομμάτι δείχνουν την διάθεση που επικρατεί σε όλο το δίσκο ξεκινώντας με μια ακουστική κιθάρα και κορυφώνοντας σταδιακά με τον κλασικό τους τρόπο. Το δέσιμο ανάμεσα στα μέταλ ριφ και στα ψυχεδελικά σημεία που ξεκινησε κάπως άγαρμπα κι ασύνδετα στα 2 προηγούμενα άλμπουμ έχει βρεί πλέον τον δρόμο του.
Στιχουργικά ασχολείται από τα αδιέξοδα των (αμερικάνων – και όχι πολύ μακριά μας) εφήβων

….

Xbox is a god to me
My finger on the switch
My mother is a bitch
My father gave up ever trying to talk to me

…..

και

…..

In school I don't concentrate
And sex is kinda fun, but just another one
Of all the empty ways of using up the day

….

2) H ηρεμία μετα την καταιγίδα – My Ashes
Συνεχίζοντας στο ίδιο τέμπο που τελείωσε το προηγούμενο κομμάτι ρίχνουν τους τόνους σε ένα κομμάτι (μέτριο κατά τη γνώμη μου) που θυμίζει λίγο από το άλλο πρότζεκτ του Wilson, τους Blackfield.
Ένα μελαγχολικό και πεσιμιστικό κομμάτι …

……

Nothing ever expected

I was rejected

But I came back for more

And my ashes drift beneath the silver sky

Where a boy rides on a bike and never smiles

…..

3) Η κραυγή - Anesthetize
Κάθε φορά που βλέπω κομμάτι των Porcupine tree πάνω από 10 λεπτά, ξέρω τι να περιμένω και τις περισσότερες φορές με επιβεβαιώνουν.
Ένα 17λεπτο τζαμ εναλλασσόμενης ψυχεδέλειας και Toolοειδής μεταλικής ψυχολογίας και Paranoid-Android-εναλλαγής που μιλάει για ναρκωτικές καταστάσεις τέλματος

…..

Only apathy from the pills in me

Its all in me, all in you

Electricity from the pills in me

Its all in me, all in you

Only eMpTV, cult philosophy

We're lost in the mall

Shuffling through the stores like zombies

What is the point

What can money buy

My hand's on a gun

And I find the range, God, tempt me

What did you say

Think I'm passing out

…….

4) Tο κλάμα – Sentimental
Αν και δεν πολυγουστάρω τέτοιου ύφους κομμάτια στα τελευταία άλμπουμ τους

ωστόσοτο συγκεκριμένο μου κάνει κάτι..
Με ένα πιάνο να τραβάει το κομμάτι, και ευρηματικά ντραμς…..

…..

Ι never want to be old

And I don't want dependants

It's no fun to be told

That you can't blame your parents anymore

I'm finding it hard

To hang from a star

I don't want to be...

Never want to be old

…..

5) Η προσπάθεια απόδρασης – Way out of here

Ξεκινώντας λυρικά και μελαγχολικά το κομμάτι θυμώνει μεταλικά στο
τελείωμα του (υφος που το χειρίζονται πολύ καλά) τζαζίζοντας στο τέλος χάρη
στο μπασο και τα ντράμς, όργανα που το «σηκώνουν» από τη μετριότητα του.

Out at the train tracks

I dream of escape

But a song comes onto my iPod

And I realize it's getting late

I can't take the staring

And the sympathy

And I don't like the questions,

it..."

Way out, way out of here

Fade out, wait up ahead

…….


6)Η απόδραση – Sleep together

Ηλεκτρονικά σκοτεινό στην αρχή του, με παράξενη μελωδία στα φωνητικά
ανοίγει ηλεκτρικά στην πορεία με ανατολιτικοψυχεδελικά Massivoattackίστικα
θέματα με επιρροές No Quarter live και τη γνωστή παραμόρφωση στη φωνή
του Wilson..
Κομμάτι για κόλλημα


This means out,

This is your way out.

Do or drown,

Do or drown in torpor.

Leave no trace.

All my files erased.

Burn my clothes,

Burn my Prada trainers.

Let's sleep together,Right now.

Relieve the pressure,Somehow.S

witch off the future,Right now.

Let's sleep forever.

….

Ενα μουσικό ταξίδι απο αυτά που κατέχουν καλά όπως μας έχουν δείξει στο παρελθόν, ισορροπημένο στο στυλ που κινούνται τα τελευταία χρόνια.
Ο Wilson απέδειξε για μία ακόμα φορά παρότι έχει βγάλει 35 και πλέον δίσκους ότι δεν εχει κορεστεί, ούτε επαναπαυτεί στις δάφνες του και ψάχνεται.
Δεν προσπαθω να σας πείσω ότι είναι υπέροχο άλμπουμ.
Είναι απλά Porcupine tree και είναι φρέσκο….
Πάμε πάλι )