Soul in the water

ειχα βγαλει την ψυχη μου και την κοιτουσα...

την εβλεπα να αλλαζει αποχρωσεις, σχηματα, μορφες, να λαμπει μετα να επανερχεται, να ξεκουραζεται, να μου χαμογελα.

Ξαφνικά κατι με χτύπησε.

Η ψυχή μου εφυγε απο τα χέρια και έπεσε στον πάτο της θάλασσας.

πανικοβληθηκα..

μετα το πρωτο σοκ πήρα μια βαθεια ανάσα, και βούτηξα.

κατεβαίνοντας ο κόσμος σκοτείνιαζε γυρω μου.

εψαχνα να πιαστω απο κάπου.

εβγαλα απο την τσεπη μου μια φουχτα νότες και τις σκορπισα στα σκοτεινα νερα.

αρχισαν να στροβιλίζονται λάμποντας στο νερο χαμογελώντας και αρχισαν να μου δειχνουν το δρόμο.

κοιταξα καλύτερα στο βάθος και την είδα εκεί, κουρασμένη, ατάιστη να περιμένει στωικά.

οι νότες εστησαν χορό γύρω της, την αγκάλιασαν, την εσφιξαν.

πιάστηκα απο την ουρα ενος ντο και απο τα φτερα ενος μι και αρχισα να κατεβαινω για να την συναντησω.

την σηκωσα απο το βυθο και αρχισα να ανεβαίνω στην επιφάνεια.

η μουσική πίσω μου αρχισε να δυναμωνει και να με σπρώχνει προς τα πάνω.

ο κοσμος αρχισε να φωτίζεται σιγα σιγα ανεβαίνοντας.

Εφτασα στην επιφάνεια, και την κοιταξα.

ηταν ακόμα ζωντανη.

"Μην με αφήσεις ξανα" μου ψυθιρισε

την έβαλα πάλι μέσα μου και ακουστηκε ενα "κλικ"

θα σε ξαναβγαλω της είπα κι ας μου ξαναπέσεις...

πρέπει να σε χάνω που και που για να καταλάβω την σημασια σου

για να καθαρίζει η θέση σου απο την σκόνη.

για να μένεις λιγο μονη σου.

για να βλεπεις που και που το σκοταδι του βυθου.

για να σε ερωτευτω και παλι.

για να σε ξαναχασω......