Slipknot - Vermillion Part 1 (Haunting Ground clip)

Λεπτές κλωστες κρατανε φαια ουσια χορεύοντας στον αερα ,ατερμονα ,ατελειωτα, κουραστικα.
Θελεις να πιασεις το εκρεμμες,να σταματησεις το εκνευριστικο του τικ-τακ, να σταματησεις το χρονο να παρεις μια ανασα, ενα καθισμα στην πετρα της παυσης, στην αιθουσα αναμονης της ροης,να σπασεις τη τζαμαρια της εικονας που τρεχει μηπως σταματησει.
Φορας τα μεταξωτα σου αισθηματα πανω στα σκονισμενα σου σωψυχα και βγαινεις στη σκηνη χαμογελαστος, να προλαβεις την ταχεια.
Τρεχεις.
Κουραζεσαι..
Γραφεις χωρις τονους.
Τονους.
Ατονους.
Αφραγκες εφηβικες αναμνησεις χλευαζουν τη ματσωμενη σου κουραση.
Αγοραζεις ευχαριστηση ξοδευοντας πουλημενη ενεργεια.
Κλεινεσαι στην ντουλαπα με τα ακριβοπληρωμενα κουστουμια σου περιμενοντας το τρενο να περασει ελπιζοντας οτι εκει θα κανει σταση.
Περνανε , γνεφεις, δεν σταματανε, κι εσυ δεν σταματας να γνεφεις.
Σε μπλογκ.
Σε μπαρ.
Σε ματιες.
Σε ματια.
Σε κενα.
Σε γεματα.
Σε τυχες.
Σε ατυχες.
Γιατι πεθανε?
Γιατι δεν εζησε.
Γιατι δεν προλαβε.
Γιατι δεν καταλαβε.
Γιατι γερασε?
Γιατι δεν προσεξε το τωρα,ξεχασε το πριν κι εχασε το μετα.
Σήκω.