περπατας...
ανεβαίνεις προς την κορυφη η οποία πλησιάζει όλο και πιο κοντα.
Δίπλα σου σειρήνες σου φωναζουν να ξαποστασεις..αλλου κάθεσαι για λίγο, μερικές φορές περισσότερο απο οσο πρέπει.
Τί πρεπει? δεν ξέρεις, αισθάνεσαι..
Πρέπει να φύγω άργησα, η κορυφη με περιμένει.
Δίπλα άλλες κορφές φαίνονται πιο πράσινες, μήπως να παω εκει?
Δίπλα σου προχωράνε κι αλλοι.
αλλοι συγκλίνουν μαζι σου, με αλλους απλα συναντιέσαι ριχνεις ενα φευγαλέο βλεμμα και χάνονται.
Θαρθεις μαζί μου?
Θελεις να ρθεις μαζι μου?
ειναι εκει η κορυφή σου τελικα?
Βλέπεις να απομακρυνονται, μηπως να παω μαζι του, μαζι της?
Αλλοι πάλι προχωράνε προς τις δικες τους, βλέπεις τα χρωματιστα μαντηλια τους που σου κουνανε...εδω ειμαστε ολα καλα?
ολα καλα....
ραντεβου στο ξεφωτο να γλυψουμε τις πληγες μας.
στα καμμένα...
σαν νερο που κυλαει προς τα πανω.....
18 σχόλια:
Τι ωραία που είναι όταν ανακαλύπτεις ότι ο διπλανός σου, τραβάει για την ίδια κορυφή. Η κάποια κοντινή. "Σαν νερό που κυλάει προς τα πάνω"...Να σου πω: διακρίνω κάποια μελαγχολία;
εχει περάσει απο φιλτρο ανεκπληρωτου , αλλα θα περάσει))))
Mπορεις να απαντησεις αυτες τις ερωτησεις. Αν απαντησες σωστα, θα δειξει εν καιρω.
Μην σκεφτεσαι ομως μονο με το μυαλο. Με την καρδια παιρνεις πιο γρηγορες αποφασεις.
Εμεις σε θελουμε στο ιδιο μονοπατι με εμας. Η κορυφη δεν με νοιαζει.
η κορυφη ειναι ο στόχος ζωης, το πού θα φτάσεις (και οχι απαραίτητα ανελιξη επαγγελματικη κτλ) ο οποίος μπορει στην αρχη να ειναι διαφορετικος και επειτα να καταληξεις αλλου...Το μονοπάτι ειναι σε μεριες κοινο σε μεριες διαφορετικο, μπορει το ιδιο μονοπατι να οδηγει σε διαφορετικες κορφες, διπλανες...
Μονοπάτια υπάρχουν πολλά για να διαλέξεις, και δρόμοι και λεωφόροι και σταυροδρόμια αμέτρητα! Βαρετό δεν πρόκειται να είναι το ταξίδι αν έχεις διάθεση να το απολαύσεις. Ό,τι πορεία και ν' ακολουθήσεις θα υπάρχουν πράγματα που θα σε ικανοποιούν και πράγματα που θα σε κάνουν ν' αμφιβάλλεις.Κάνε τις επιλογές σου...
(ps. καλά στη φωτογραφία έπρεπε να διακρίνομαι τόσο καλά???πως με εκθέτεις έτσι???)
...Είμ'ο Ρομπέν των καμένων δασών
και των πολυκατοικιών
Γεννήθηκα μέσα στη γη μια ντάλα μεσημέρι
και σε πλατεία φύτρωσα, σ'έμα μικρό παρτέρι
στένεψε ο κόσμος στένεψε, στέρεψε η έμπνευσή μου
ο αέρας μου λιγότερος απ'την αναπνοή μου
Ειμ'ένα φαλακρό βουνό , γη καταπατημένη
μπουλντόζα ακυβέρνητη, από κλωστή δεμένη....
@miga :-) καλημερα
@an επισης : ειμαι σε μια γλαστρα..στο σαλοονι, αιντε το ταβανι με πλακωνει....
ΕΓΩ ΘΑΡΘΩ ΜΑΖΙ ΣΟΥ..ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΩΣ ΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ..ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΣΟΥ..ΘΑ ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΕΚΕΙ ΛΙΓΟ ΠΙΟ ΚΑΤΩ ..ΝΑ ΣΕ ΔΩ ΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣ..
ΨΗΛΕΑ ΜΟΥ ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΙΑ
με εκανες και χαμογελασα )))
ΚΑΙ ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΕ ΝΑ ΜΕ ΔΕΙΣ..ΦΑΝΤΑΣΟΥ ΟΕΟΟΟ
ΚΑΛΗΜΕΡΕΣ!
μερικους ανθρωπους δεν χρειάζεται να τους δω για να χαμογελάσω...
MAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAATS!
όταν φτάσεις πάντος, θα είσαι Κορυφαίος!!!!!
το κακο ειναι οτι δεν θα φτασω ποτε...ειναι η κατραρα αυτων που ψαχνουν..
έλα, σιλ τε πλε, για να θυμηθώ και το γαλλικό μου!καταραμένοι είναι αυτοί που δεν ψάχνουν, καθώς και καταδικασμένοι, οι άλλοι απλά περνάνε μια οδύσσεια, αλλά η οδύσσεια είναι ο δρόμος της μύησης, οπότε σώπα και σκαρφάλωνε!
Κοιτάω την κορυφογραμμή απέναντι και σου λέω μια μέρα θα φτάσω μπορεί για να λέμε την κρυφή μας επιθυμία να φτάσουμε και παρέα
@πριγκηπα και αντωνη
ναι γι αυτο λεω οτι δεν θα φτασω ποτε...μ αρεσουν τα ταξιδια και θα με βρει το τελος στο δρομο...
η δική μου κορυφή πάντως ιδανικά θα ήταν να ανεβαίνουμε όλιο μαζί προς μια συλλογική κορυφή παράλληλα με την προσωπική μας...
κατά τ'άλλα νομίζω (από τα ολίγα που ξέρω για σένα...) πως είσαι σε καλό δρόμο για την κορυφή σου... και μια χαρά είναι να μη την φτάσεις ποτέ αλλά συνεχώς να πλησιάζεις... άμα τη φτάσεις μετά τι θα έχει μείνει να ζήσεις? οπότε σωστό σε βρίσκω για άλλη μια φορά :)
Δημοσίευση σχολίου